غزل 204 - حافظ - یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود، رقم ِ مِهر ِ تو بر چهره ی ما پیدا بود، یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت، معجز ِ عیسویت در لب ِ شکرخا بود، یاد ب.